Ο Juan Miro...και οι ιστορίες μας ...

Το σχολείο μας σήμερα είχε μετατραπεί με πινακοθήκη μοντέρνας τέχνης ...Οι πίνακες του Juan Miro ήταν παντού και η πρώτη διαπίστωση ήταν πως πρόκειται για αφηρημένη τέχνη - ζωγραφική.
  Εδωσαν τον ορισμό μας στην αφηρημένη τέχνη και δείτε τι είπαν :

- μια τέχνη με μουτζούρες

- άσχημες ζωγραφιές

- παράξενα πλάσματα

- κάποιοι ξεχνάν αυτό που πάνε να κάνουν και το μουτζουρώνουν

- ζωγραφιές μερικών πλασμάτων που ζήσανε πριν καιρό στη γη

- μάλλον τέρατα 

στη συνέχεια χωριστήκαμε σε ομάδες και διαλέξαμε τρεις εικόνες  λέγοντας  την ιστορία τους :

Τα ψάρια της θάλασσας

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν σε έναν βυθό πολλά ψάρια . Μάλωσαν για κάποιο λόγο για να δουν ποιός έχει την μεγαλύτερη δύναμη. Ο καυγάς πολύ μεγάλος που τους δημιουργησε τεράστια κύματα και τα έπνιξε. Ενα σαλάχι βρέθηκε πολύ λυπημένο και το φεγγάρι με το αστέρι απόκτησαν χρώματα.Το φεγγάρι έγινε κόκκινο γιατί μόλις έβλεπε να πετάγεται ένα ψάρι φοβόταν. Μια παράξενη φάλαινα ήταν εκεί που όταν έβλεπε τα ψάρια τα κατάπινε με μιάς.Οταν δημιουργήθηκε το κύμα έγινε τσουνάμι και κατέστρεψε όλον τον βυθό. Η τσούχτρα αστυνομικός έβαλε φυλακή την φάλαινα όμως το τσουνάμι κατέστρεψε και την φυλακή.

Η ιστορία του διαστήματος 

Μια φορά κι έναν καιρό έξω από τη γη μέσα σε τρεις μέρες οι πλανήτες μάλωσαν. Τότε βγήκε από μια σπηλιά ένας γίγαντας - ρομπότ. Οι πλανήτες ανακατεύτηκαν και τα χρώματά τους χωρίστηκαν.

Μετά έγινε μεγάλος χαμός, ένας στρατός από αστεροειδή έπεσε πάνω τους και ένα μικρό παιδάκι προσπάθησε να σκοτώσει τον γίγαντα. Μετά βγήκε από μια άλλη σπηλιά  ένα ρομπότ κύκλωπας - φονιάς κι ένα άλλο παιδάκι προσπάθησε να τον νικήσει.

Ξαναπήγαν μετά όλα τα χρώματα στη θέση τους και τώρα πια δεν μάλωναν γιατί είχαν ανακαλύψει ότι μια μάγισσα τους τα είχε ανακατέψει τελικά.

Οι γιγάντιες κότες

Μια φορά κι ένα καιρό ήταν κάποια πλάσματα που ζούσαν 10.000 χρόνια πριν και τρόμαζαν πολύ τους ανθρώπους. Αυτά τα πλάσματα ήταν κότες γιγάντιες με μεγάλα χέρια και μιλούσαν. Ηταν σαν φαντάσματα - κότες. Ζούσαν στον κάτω κόσμο σε μια σκοτεινή σπηλιά και για να πάνε εκεί που ήθελαν έπρεπε να περάσουν από εκεί που ζούσαν οι άνθρωποι. Επιτέθηκαν στους ανθρώπους κι εκείνοι τους πολέμησαν. Οι άνθρωποι τους νίκησαν γιατί είχαν πολύ δύναμη και αγάπη στην καρδιά τους.